Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

στην Γαβριέλλα και στην Κατερίνα μου...

Στην κόρη μου

Κοριτσάκι μου μικρό, αγγελούδι μου γλυκό
Κάθε μέρα που περνάει πιο πολύ σε αγαπώ

Σε κοιτάω να μεγαλώνεις, σαν μπουμπούκι ευωδιάζεις
Και την νύχτα που κοιμάσαι, αγγελάκι εσύ μοιάζεις

Σ΄αγαπάω πιο πολύ κι απ την ίδια τη ζωή
Σαν τον ήλιο εσύ λάμπεις που φωτίζει όλη τη γη

Χαμογελάς και στην καρδιά η χαρά με πλημμυρίζει
Της ζωής μου είσαι το φως και κρινάκι που ανθίζει

Είσαι τα πάντα στη ζωή , είσαι ουρανός  και γη
Μυρωδάτο περιβόλι και αστείρευτη πηγή

Ολοκάθαρη μου λίμνη και στην έρημο όαση
Από τότε που γεννήθεις είσαι η χαρά μου εσύ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Mind games

  Του έστειλε μήνυμα στο κινητό μια φωτογραφία με το σβέρκο της σημαδεμένο, μελανιασμένο, ένα σημάδι όπως τότε, όπως αυτό που της έκανε εκεί...